De oorsprong van de herberg 'Vlissinghe' gaat terug tot de 16de eeuw, wat er meteen een van de oudste nog bestaande Brugse herbergen van maakt.

Het huidige gebouw bestaat uit twee vermoedelijk 17de-eeuwse huizen, elk onder een afzonderlijk zadeldak.

Het merkwaardige interieur van deze herberg bevat nog heel wat 17de-eeuwse elementen. De gelagzaal werd in 1869 op initiatief van de toenmalige eigenaar Leon de Meulemeester heringericht in zogenaamde 'Vlaamse Stijl'. Hij kocht daartoe een 17de-eeuwse marmeren schouw aan en liet neobarokke meubels maken.

De herberg Vlissinghe bekleedt een belangrijke plaats in de socioculturele geschiedenis van het 19de- en vroeg-20ste-eeuwse Brugge als stamkroeg van verschillende artistieke en andere verenigingen. De belangrijkste is wellicht de in 1894 opgerichte vereniging Kunstgenegen, die onder haar leden heel wat vooraanstaande Brugse kunstenaars telde, zoals de schilders Edmond Van Hove en Flori Van Acker, beeldhouwers Hendrik en Gustaaf Pickery en architecten Louis Delacenserie en René Buyck.

Het bijgebouw in de tuin werd speciaal voor hen als vergaderlokaal ingericht en staat bekend als het 'Museetje'.
Deze zaal is aangekleed als een Vlaamse zitkamer met een gotische schouw en lambriseringen met moraliserende spreuken.
De interieurdecoratie illustreert de opvattingen van het laat-19de-eeuwse artistieke milieu in Brugge.