Blauw-glazen plaquette in het zand op de duinovergang achter Vlieduyn,
met de eerste twee coupletten van het gedicht 'De Oude Zeeman' van dichter J. Slauerhoff (1898-1936),
die ook scheepsdokter was, en zelf uiteindelijk op zijn reizen zowel malaria als tuberculose opliep,
waaraan hij in 1936 stierf in een verpleeghuis in Hilversum.

"Moe is de machtige zee, moe ook de zwervende wind.
En ik dan? Een oude man en toch ook hulploos kind.
Ik wou dat ik lag op 't verlaten strand,
Waar alleen een meeuw mij nog vindt.

Aan wal wou geen van mij weten. Ik werd vroeg oud,
Varend, getaand door de zon, gebeten door 't zout.
Ik wou nu liever zinken, gelaten neer op 't zand,
Onder de loome deining van 't diepe waterwoud.

De golven gaan stuivend open. Zie, lang, zacht wuivend haar,
En witte armen reiken: zij zullen mij dragen waar
Mijn leven wordt gelukkig en eindlijk lichter, want
Daar drijven ook de wrakken, gezonken lek en zwaar."

A glass tablet on a dune crossing on Vlieland island's North Sea coast.
Poem 'De Oude Zeeman' (The Old Sailor) by Dutch poet J. Slauerhoff (1898-1936).